ΤΕΛΙΚΩΣ

Ενα ανοιγμα στην πολη

Συνήθως το δημόσιο χώρο της πόλης τον παρατηρούμε σε διάφορες δραστηριότητες της ζωής μας, στη βόλτα, στα ψώνια, στο παγκάκι που καθόμαστε, στην αναμονή για το λεωφορείο, στη βιασύνη να πάμε στη δουλειά μας, με βροχή, ή με λιακάδα... Σε κάθε περίπτωση η ίδια η πόλη φαίνεται διαφορετική και μας δημιουργεί διαφορετικά συναισθήματα.
Μια ιδιαίτερη, όμως, οπτική γωνία θέασης του δημόσιου χώρου είναι μέσα από τον ιδιωτικό χώρο μέσω των ανοιγμάτων. Δεν είναι τυχαίο ότι στο σχεδιασμό μιας κατοικίας πολλές φορές δίνεται ιδιαίτερη σημασία στις θέες, στον προσανατολισμό, στη θέση των ανοιγμάτων αφού είναι στοιχεία που επιρρεάζουν τη ψυχολογία του κατοίκου και την αισθητική του εσωτερικού χώρου.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ
Έτσι, δημιουργήσαμε ένα αρχείο με εικόνες από τις θέες που έχουν μια σειρά από διαμερίσματα της πόλης της Πάτρας πίσω από τα διαφόρων ειδών ανοίγματα τους και ταυτόχρονα εικόνες ή περιγραφές από τις θέες που θα ήταν επιθυμητές.
Απευθυνθήκαμε, λοιπόν, στους κατοίκους διαμερισμάτων και τους ζητήθηκε να αποτυπώσουν- φωτογραφίσουν την εικόνα της πόλης που έχουν μέσα από το σπίτι τους, όταν κάθονται στο καναπέ τους, όταν είναι ξαπλωμένοι στο κρεβάτι τους, όταν διαβάζουν στο γραφείο τους κτλ., από τα παράθυρα,τις μπαλκονόπορτες και άλλα ανοίγματα του σπιτιού. Έπειτα ζητήθηκε από τους ίδιους να περιγράψουν με όποιο μέσο ήθελαν (σκίτσο, γραπτός λόγος, φωτογραφία) τι θα επιθυμούσαν να βλέπουν. Μετά τη συλλογή όλων αντιπαραθέτουμε τις πρώτες με τις δεύτερες και διακρίνουμε τα κοινά χαρακτηριστικά της κάθε ομάδας.
Έτσι, οι θέες που συναντήσαμε είναι:

· Θέες σε ακάλυπτους

· Θέες σε άλλες πολυκατοικίες

· Θέες σε υπαίθριους χώρους

· Θέες στη φύση

· Θέες κρυμμένες




συνολικές απόψεις

· δραστηριότητες κ.λ.π.

Ενώ οι θέες που θα ήθελαν να έχουν οι κάτοικοι είναι:
· Πρασινο
· Ουρανό
· Σπίτια
· Βουνά
· Θάλασσα
· Αρχαία

Ο τρόπος που προτείνουμε να εκτεθεί αυτό το αρχείο είναι μέσω μιας κινητής κατασκευής μέσα στη πόλη. Αυτή η κατασκευή θα είναι ένα τελεφερίκ που θα διέρχεται πάνω από τους δρόμους της Πάτρας, ανάμεσα στα κτίρια, και πάνω του θα προβάλλεται το περιοχόμενο του αρχείου με τις επιθυμητές προτάσεις να αντιπαρετίθονται των υπαρκτών εικόνων. Με αυτό το τρόπο όλοι θα έχουν προσβαση σε αυτό και θα είναι δυνατή η προσθήκη νέων εικόνων και η βελτίωση του υπάχοντος αρχείου.

ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΧΡΗΣΤΗ
Μελετώντας αυτό το αρχείο παρακολουθούμε μια εικόνα της πόλης από μια διαφορετική οπτική γωνία. Αντιμετωπίζουμε το δημόσιο χώρο σαν ένα στοιχείο που λειτουργεί ως ένας «ζωντανός» πίνακας ζωγραφικής μέσα στο σπίτι μας, κι όπως όλοι οι πίνακες, παρεμβαίνει στην αισθητική του. Ένας πίνακας που συνοδεύει την καθημερινή μας ζωή εντός της οικείας μας, και πολλές φορές την επιρρέαζει και όπως αναφέρθηκε αλλάζει την ψυχολογία μας.
Έτσι, βλέπουμε ποια είναι η κατάσταση της πόλης στην όποια ζούμε μέσα από τα μάτια των άλλων, πρώτον, και δεύτερον μέσα από το φακό μιας φωτογραφικής μηχανής, ενός σκίτσου ή μέσω οποιουδήποτε άλλου μέσου. Και έτσι μπορούμε να δούμε προβλήματα που έχει η πόλη αλλά δεν είναι τόσο εμφανή σε όλους μας άλλα πολύ σημαντικά για τους κατοίκους μιας συγκεκριμένης περιοχής. Από την στιγμή, όμως, που τα προβλήματα αυτά γίνονται γνωστά μπορούν να βρεθούν και λύσεις σε αυτά.
Ταυτόχρονα, συμπεραίνουμε τη κριτική που κάνει ο κάτοικος για το δημόσιο χώρο αξιολογώντας τις προτάσεις που αντιπαραθέτει, κριτική που μπορεί να λαμβάνεται υπόψη στο πολεοδομικό σχεδιασμό, στο σχεδιασμό της κατοικίας και των διαμερισμάτων και στο σχεδιασμό των ανοιγμάτων αλλά μπορεί να λαμβάνεται υπόψη και στην εξέταση της ψυχικής κατάστασης των κατοίκων αλλά και στην κοινωνιολογική εξέταση των καταστάσεων που βιώνουν άθελά τους.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ
Αυτή η μελέτη καταλήγει πως υπάρχει μια άμεση μονόδρομη σχέση του δημόσιου χώρου με τον ιδιωτικό χώρο. Ο πρώτος εισβάλλει στον δευτερο και τον συμπληρώνει. Πολλές φορές ο ιδιωτικός χώρος δεν μπορεί να απόμονωθεί από το δημόσιο και από την άλλη ο δημόσιος στις περισσότερες περιπτώσεις κατακλύζεται από τον ιδιωτικό.
Παρατηρήσαμε, λοιπόν, πως
· οι πλειοψηφία των διαμερισμάτων κοιτάζει σε άλλες πολυκατοικίες και οι κάτοικοι αυτών των διαμερισμάτων είναι που θα ήθελαν να είχαν άλλη θέα που όπως είπαν αρκετοί «θέα που να τους ηρεμεί.
· Ελάχιστες ειναι θέες στη φύση, και μάλιστα περιορίζονται στο δασύλιο και το λιμάνι της Πάτρας
· Οι θέες σε πλατείες ή πάρκα είναι πολύ λιγότερες από αυτές στους ακάλυπτους πολυκατοικίων ενώ πολλοί είναι αυτοί που κρύβουν τις θέες τους
· Οι συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που συναντήσαμε θα ήθελε να βέπει τη θάλασσα από το παράθυρό του, κάτι που δείχνει την σημασία του υγρού στοιχείου στην ψυχολογία του ατόμου
· Σχεδόν όλοι θα ήθελαν να βλέπουν στοιχεία της φύσης, απόδειξη της τραγικής έλλειψης των φυσικών στοιχείων στις πόλεις